Κανονισμός οργανώσεως της διαδικασίας και κατανομής των υπηρεσιακών αρμοδιοτήτων διοικητικής εκτελέσεως εσόδων της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος

Συμπλήρωσις και τροποποίησις των διατάξεων περί του λογαριασμού υπέρ του Συνοδικού Μεγάρου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

α) Εάν είναι επιτρεπτή από το νόμο η τέλεση ιερατικών καθηκόντων, κατόπιν χειροτονίας κατά τις αρχές της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος και κάλυψης σχετικής οργανικής θέσης, μισθοδοτούμενης από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων θέσης, παράλληλα με την κατοχή οργανικής θέσης δημοσίου, και ειδικότερα τελωνειακού, υπαλλήλου και β) εάν η κατά τα άνω τέλεση ιερατικών καθηκόντων θεωρείται επάγγελμα και, σε καταφατική περίπτωση, εάν απαιτείται χορήγηση άδειας στον υπάλληλο για την άσκησή τους, κατόπιν γνωμοδότησης από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο.(...)α) Δεν απαγορεύεται από το Σύνταγμα και το νόμο η χειροτονία και τέλεση από δημόσιο υπάλληλο ιερατικών καθηκόντων, κατά τις αρχές της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, με κάλυψη οργανικής (εφημεριακής) θέσης, μισθοδοτούμενης από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, παράλληλα με την κατοχή της οργανικής του θέσης στο Δημόσιο, με την έννοια ότι η παραπάνω παράλληλη απασχόληση δεν εμπίπτει στην έννοια της κατοχής δεύτερης θέσης στον δημόσιο τομέα (ομόφωνα). β) Δεν υφίσταται, από της πλευράς του Κράτους, ασυμβίβαστο και άρα επιτρέπεται η άσκηση ιερατικών καθηκόντων από τον τελωνειακό, ειδικότερα, υπάλληλο, κατόπιν της χειροτονίας του και της κάλυψης σχετικής οργανικής θέσης, το τυχόν δε, από της πλευράς της Εκκλησίας, ασυμβίβαστο της ιδιότητας του κληρικού με την ιδιότητα του τελωνειακού υπαλλήλου δεν αναιρεί την κατά το Σύνταγμα και τους νόμους υποχρέωση εκτέλεσης από τον τελευταίο του συνόλου των καθηκόντων που συνάπτονται με τη θέση του, ακόμη και εκείνων που κρίνονται από την Εκκλησία ασυμβίβαστα προς την ιδιότητα του κληρικού (κατά πλειοψηφία). γ) Η κατά τα άνω τέλεση ιερατικών καθηκόντων δεν θεωρείται επάγγελμα, για την άσκηση του οποίου θα απαιτείτο η παροχή στον υπάλληλο άδειας κατόπιν σύμφωνης γνωμοδότησης από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο (κατά πλειοψηφία).

Προγραμματικές συμβάσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος

Διατήρηση σε ισχύ ειδικού συστήματος αξιολόγησης των κληρικών της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος.

Κύρωση της "Σύμβασης παραχώρησης στο Δημόσιο της δασικής και αγροτολιβαδικής περιουσίας των Ιερών Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που συμβάλλονται στη σύμβαση αυτή"

α) Αν τα εκκλησιαστικά ν.π.δ.δ. «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» και «Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου», υπάγονται στις διατάξεις του ν.δ. 496/1974 «Περί λογιστικού των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου» ή έχουν εξαιρεθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 του ν. 1591/1986 και β) ποιες διατάξεις διέπουν την παραγραφή αξιώσεων του ενός εκκλησιαστικού ν.π.δ.δ. κατά του άλλου.(...)α) Το ν.π.δ.δ. «Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος» δεν εμπίπτει στην εξαιρετική διάταξη του άρθρου 57 του ν.1591/1986 και συνεπώς εφαρμόζονται και για αυτό στο ακέραιο όλες οι διατάξεις του ν.δ. 496/1974 «Περί λογιστικού των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου». β) Οι, μεταξύ της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος και του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, αξιώσεις υπόκεινται σε πενταετή παραγραφή που αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο εγκρίθηκε ο απολογισμός του Ιδρύματος από τον Υπουργό Οικονομικών, ουδεμία δε ασκεί επιρροή στη διοικητική εκτέλεση το γεγονός ότι και τα δύο νομικά πρόσωπα είναι εκκλησιαστικά ν.π.δ.δ. Για την περίπτωση έκδοσης τελεσίδικης ή/και αμετάκλητης δικαστικής απόφασης εφαρμόζονται οι ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 44 έως 46 του ν.δ. 496/1974, οι οποίες στην περίπτωση αυτή προβλέπουν την εικοσαετή παραγραφή και όχι η γενική διάταξη του άρθρου 268 ΑΚ. Οι ίδιες διατάξεις εφαρμόζονται και για τη διακοπή ή αναστολή της παραγραφής.

Επέκταση των διατάξεων του Ν. 103/75 όπως αυτός τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 854/78 και στους τακτικούς υπαλλήλους της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Διαχείριση κληροδοτήματος...Από όλα όσα προεκτέθηκαν καθίσταται σαφές ότι το υπέρ ου ο καταλογισμός Κληροδότημα, δεν αποτελεί αυτοτελές ίδρυμα με νομική προσωπικότητα, αφού έχει καταλειφθεί σε υφιστάμενο νομικό πρόσωπο – τον Ιερό Ναό ..., που είναι ν.π.δ.δ. (βλ. άρθρο 1 παρ. 4 του ν. 590/1977 «περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» - φ. 146, Α΄) – και η διαχείρισή του έχει ανατεθεί στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, ήτοι στο αρμόδιο για τη διοίκηση και της υπόλοιπης περιουσίας του Ναού όργανο (βλ. άρθρα 7 επομ. του Κανονισμού 8/1979 «περί Ιερών Ναών και Ενοριών» της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος – φ. 1, Α΄/1980). Κατά συνέπεια, το Κληροδότημα στερείται της ικανότητας να διεξάγει ιδίω ονόματι την παρούσα δίκη. Ωσαύτως διάδικος δεν μπορεί, παρά την κλήτευσή της, να καταστεί ούτε η Περιφέρεια ... προεχόντως διότι πρόκειται για αποκεντρωμένη δημόσια υπηρεσία (βλ. τα άρθρα 61 του ν. 1622/1986 και 1 παρ. 1 του ν. 2503/1997), ανήκει, δηλαδή, στο νομικό πρόσωπο του Κράτους, το οποίο και εκπροσωπείται στη δίκη από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Όσον αφορά, όμως, τον ίδιο τον Ιερό Ναό ...., είναι προφανές ότι, εφόσον είναι το νομικό πρόσωπο στο οποίο έχει καταληφθεί το Κληροδότημα, εξαρτά έννομο συμφέρον από την έκβαση της ανοιγείσας με την ένδικη έφεση δίκης και, επομένως, έπρεπε, ως τρίτος, να κλητευθεί στη συζήτησή της. Τούτων δοθέντων και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, προκειμένου αντίγραφο της έφεσης να κοινοποιηθεί, με επιμέλεια της Γραμματείας του Τμήματος, στον εν λόγω Ναό και ο τελευταίος να κλητευθεί στη δικάσιμο που θα οριστεί για τη συζήτηση της έφεσης αυτής.