ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ-ΙΣΟΨΗΦΙΑ-ΚΛΗΡΩΣΗ:Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση, εφ’ όσον σύμφωνα με τα εκτεθέντα το Διοικητικό Πρωτοδικείο Κοζάνης, δικάσαν μετ’ αναίρεσιν, έκρινε με την πρώτη αναιρεσιβαλλομένη υπ’ αριθμ. 115/2008 απόφασή του εκ νέου ότι είναι άκυρα τα προσβληθέντα με την ένσταση του αναιρεσείοντος δύο ψηφοδέλτια (υπ’ αριθμ. 280 και 281 του ... Εκλογικού Τμήματος) υπέρ του πρώτου αναιρεσιβλήτου και του συνδυασμού «...» και διεμόρφωσε, βάσει της κρίσεώς του αυτής, εκ νέου το αποτέλεσμα της επαναληπτικής ψηφοφορίας της 22.10.2006 ως ισοψηφία μεταξύ των συνδυασμών «...» και «...», οι οποίοι κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου έλαβαν 1359 έγκυρα ψηφοδέλτια έκαστος, διετήρησε το νόμιμο έρεισμά της η υπ’ αριθμ. 394/2006 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου, με την οποία είχε γίνει η ανακήρυξη του επιτυχόντος και των επιλαχόντων συνδυασμών, του δημάρχου και των λοιπών επιτυχόντων κατόπιν της από 1.12.2006 κληρώσεως και η οποία δεν αναιρέθηκε με την υπ’ αριθμ. 679/2008 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η δε κρίση της αναιρεσιβαλλομένης υπ’ αριθμ. 115/2008 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κοζάνης, σύμφωνα με την οποία α) η ως άνω υπ’ αριθμ. 394/2006 απόφαση κατέστη ανίσχυρη, ως στερουμένη νομίμου ερείσματος, μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 679/2008 αναιρετικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας και β) συνέτρεξε νόμιμος λόγος διενεργείας νέας κληρώσεως για την ανάδειξη του επιτυχόντος συνδυασμού και του δημάρχου, είναι αναιρετέα, ως μη νόμιμη, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με το δικόγραφο της κρινομένης αιτήσεως αναιρέσεως.(...)Δέχεται την κρινόμενη αίτηση. Αναιρεί, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στο αιτιολογικό, εν μέρει την υπ’ αριθμ. 115/2008 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κοζάνης και στο σύνολό της την υπ’ αριθμ. 116/2008 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου.

Διαδικασία ανάδειξης αναδόχου και του σχεδίου σύμβασης του έργου της Περιφέρειας Αττικής «Έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, κατασκευή αποχέτευσης ομβρίων του κυρίως οικισμού Καλυβίων - Δ΄ Φάση».(...). Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 4 της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι με την 3201/29.11.2017 κατακυρωτική του αποτελέσματος του διαγωνισμού απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, μη νομίμως αποκλείστηκε η 1η κατά σειρά μειοδοσίας «.... .», λόγω της μη συνυπογραφής του προβλεπόμενου στο άρθρο 79 του ν. 4412/2016 Τυποποιημένου Εντύπου Υπεύθυνης Δήλωσης από όλα τα μέλη του Δ.Σ. της ανώνυμης αυτής εταιρείας. Τούτο διότι, σύμφωνα με το άρθρο 79Α του ν. 4412/2016, το οποίο ίσχυε ήδη κατά τη λήψη της ως άνω απόφασης, αρκούσε, προς το σκοπό της προκαταρκτικής βεβαίωσης του ότι η εν λόγω ανώνυμη εταιρεία δεν βρίσκεται σε μία από τις καταστάσεις του άρθρου 73 του ως άνω νόμου, η υφιστάμενη υπογραφή του εντύπου αυτού από τον νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας, σύμφωνα με το καταστατικό της, η πλημμέλεια δε αυτή, ως αφορώσα σε μη νόμιμο αποκλεισμό της πρώτης μειοδότριας, είναι ουσιώδης και καθιστά μη νόμιμη την υπογραφή του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης.

Παροχές επιδόματος γάλακτος και θερινής εξοχής-Ταμείου Αλληλοβοηθείας.(..) καταβολή στα μέλη του Ταμείου .., συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους του ..., επιδόματος γάλακτος και θερινής εξοχής.(..)Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς όσα έγιναν δεκτά σε προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι μη νομίμως χορηγούνται τα επιδόματα γάλακτος και θερινής εξοχής στους ασφαλισμένους του .... Και τούτο, διότι τα επιδόματα αυτά δεν ευρίσκουν ευθέως νόμιμο έρεισμα, λόγω της ακυρώσεως με την 3007/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ημ/νία δημ/σεως 27.9.2010) της Φ.40433/18821/1279/3.12.2003 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, διά της οποίας εγκρίθηκε ο τελευταίος Κανονισμός του ... που προέβλεπε την καταβολή των επίμαχων επιδομάτων σε όλους τους ασφαλισμένους του Ταμείου, που συνιστά και το νόμιμο έρεισμα της αποφάσεως του Δ.Σ. περί καταβολής και προσδιορισμού των εν λόγω παροχών στο νυν εντελλόμενο ύψος..(..)Κατ’ ακολουθίαν αυτών, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες δεν είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, τα εντάλματα αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.

Αδειοδότηση ραδιοφωνικών σταθμών...Εν προκειμένω, η ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων δεν είναι λυσιτελής για τον αιτούντα και η κρινόμενη αίτηση είναι, ως εκ τούτου, απορριπτέα, εφόσον και στην περίπτωση αποδοχής της, ακύρωσης των προσβαλλομένων πράξεων και κατάταξης του ραδιοφωνικού σταθμού του αιτούντος μεταξύ των είκοσι επτά πρώτων, κατά σειρά αξιολόγησης, δεν θα ήταν πάντως δυνατή η χορήγηση στον αιτούντα άδειας ίδρυσης, εγκατάστασης και λειτουργίας τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού. Και τούτο διότι, κατά τα προεκτεθέντα, μετά την ακύρωση, με την απόφαση 4044/2001 του Συμβουλίου της Επικρατείας των, περί της θέσεως εκπομπής των προς αδειοδότηση ραδιοφωνικών σταθμών, συναφών κανονιστικών ρυθμίσεων του Χάρτη Συχνοτήτων και της Προκήρυξης, δεν ήταν επιτρεπτή, κατά το νόμο, η συνέχιση της διαδικασίας και η έκδοση αδειών. Αντιθέτως, σε συμμόρφωση προς την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, η Διοίκηση όφειλε, κατά τις πάγιες διατάξεις των άρθρων 6 παρ. 4 και 7 παρ. 2 του ν. 2328/1995, να προβεί σε νέο νόμιμο καθορισμό της θέσεως εκπομπής των σταθμών και στην, εν συνεχεία, έκδοση νέας προκήρυξης αδειών. Συνεπώς, και ο επιγενόμενος καθορισμός, με την υπ΄ αριθμ. οικ. 17171/799/17.3.2005 κοινή απόφαση του Υφυπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών και του Υπουργού Επικρατείας (ΦΕΚ Β΄ 407), νέου Χάρτη Συχνοτήτων της τοπικής ραδιοφωνίας FM για το Νομό ..., που προβλέπει την εκχώρηση είκοσι πέντε (25), και όχι είκοσι επτά (27), συχνοτήτων για τη θέση ... και καταργεί την προηγουμένη 87082/6.12.1996 Κοινή Υπουργική Απόφαση, δεν επέτρεπε στη Διοίκηση τη συνέχιση της επίδικης διαδικασίας αλλά αποτελούσε την πρώτη πράξη νέας διαδικασίας αδειοδότησης η οποία, όμως, δεν συνεχίσθηκε με την έκδοση σχετικής προκήρυξης. Ενόψει των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση, εκτιμωμένων δε των περιστάσεων ο αιτών πρέπει να απαλλαγεί από τη δικαστική δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου.

Ανάδειξη χορηγητών αντιδραστηρίων...Επειδή, η αιτούσα προέβαλε με την προδικαστική της προσφυγή και επαναλαμβάνει με την κρινόμενη αίτηση ότι, ενόψει των κριθέντων με την 1193/2009 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο διενεργούμενος βάσει της ανωτέρω διακηρύξεως διαγωνισμός θεωρείται εκ του νόμου ματαιωθείς, εφόσον ο χρόνος ισχύος των προσφορών (ο οποίος, κατά τα προαναφερθέντα, ορίσθηκε έξι μήνες από την ημερομηνία διενέργειας του διαγωνισμού) έληξε την 8-8-2008, χωρίς το καθ’ ου να ζητήσει από τους συμμετέχοντες παράταση ισχύος των προσφορών τους, κατά τον ως άνω δε χρόνο λήξεως ισχύος των προσφορών δεν είχαν αποσφραγισθεί οι οικονομικές προσφορές, ώστε να προκύπτει ο αναδεικνυόμενος ανάδοχος. Με την αυτή προσφυγή η αιτούσα είχε δηλώσει ότι «Προς άρση κάθε τυχόν αμφιβολίας και πάλι δηλώνουμε εδώ, επιφυλασσόμενοι της παρούσας, ότι συνεχίζει να ισχύει αναλλοίωτη η συμμετοχή μας στο διαγωνισμό και η τεχνική και οικονομική μας προσφορά», τη δήλωση δε αυτή επαναλαμβάνει με την κρινόμενη αίτηση. Με τα δεδομένα αυτά, εφόσον δηλαδή η αιτούσα δηλώνει ότι συνεχίζει- μετά την πάροδο του ανώτατου χρόνου ισχύος των προσφορών- να ισχύει η προσφορά της, στερείται αυτή του κατά το άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8) εννόμου συμφέροντος προς ακύρωση της σιωπηρής απορρίψεως της προσφυγής της κατά της παραλείψεως της διοικήσεως να ματαιώσει τον επίδικο διαγωνισμό (πρβλ. ΣΕ 1190/2009 Ολομ.).

Συντάξεις- αντισυνταγματικότητα:..Επειδή, στο άρθρο 95 του Συντάγματος ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών (παρ. 1 εδ. α΄) και ότι οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας ρυθμίζονται και ασκούνται όπως νόμος ειδικότερα ορίζει (παρ. 4). Ειδικώς δε ως προς το ζήτημα των συνεπειών της ακυρωτικής αποφάσεως, η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989, ακολουθώντας προηγούμενες όμοιες νομοθετικές ρυθμίσεις [βλ. ταυτάριθμα άρθρα του αρχικού νόμου περί Συμβουλίου της Επικρατείας 3713/1928 (Α΄ 273)και του ν.δ. 170/1973 (Α΄ 229)], ορίζει στην παρ. 1 ότι: «Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλλει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπάγεται νόμιμη κατάργησή της έναντι όλων, είτε πρόκειται για κανονιστική είτε πρόκειται για ατομική πράξη». Την ανωτέρω διάταξη, την οποία (όπως και τις προγενέστερες) το Συμβούλιο της Επικρατείας παγίως εφάρμοζε με την έννοια ότι η ακύρωση της διοικητικής πράξεως ανατρέχει στον χρόνο εκδόσεώς της, τροποποίησε το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 4274/2014 (Α΄ 147), το οποίο προσέθεσε παρ. 3β έχουσα ως εξής: «Σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως που στρέφεται κατά διοικητικής πράξεως, το δικαστήριο, σταθμίζοντας τις πραγματικές καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά το χρόνο εφαρμογής της, ιδίως δε υπέρ των καλόπιστων διοικουμένων, καθώς και το δημόσιο συμφέρον, μπορεί να ορίσει ότι τα αποτελέσματα της ακυρώσεως ανατρέχουν σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο του χρόνου έναρξης της ισχύος της και σε κάθε περίπτωση προγενέστερο του χρόνου δημοσίευσης της απόφασης...». Με τη νέα διάταξη δόθηκε η δυνατότητα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υπό προϋποθέσεις τις οποίες το ίδιο σταθμίζει, να αποκλίνει, σε εξαιρετικές πάντως περιπτώσεις, από τον κανόνα της αναδρομικής ακυρώσεως και να καθορίσει μεταγενέστερο χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως. (ΣτΕ 851/2018 Ολομ., 481/2018 Ολομ., 2287-2288/2015 Ολομ. κ.α.). Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο, συνεκτιμώντας τους λόγους για τους οποίους εχώρησε η ακύρωση της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως και τον μεγάλο αριθμό των καταβαλλομένων επικουρικών συντάξεων, των οποίων ο επανυπολογισμός θα τεθεί εν αμφιβόλω με την αναδρομική ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, και των εκκρεμοτήτων που θα ανακύψουν, κρίνει ότι εν προκειμένω συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν, κατʼ εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως (άρθρου 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989), τα αποτελέσματα της ακυρώσεως να επέλθουν από την δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως. Τούτο δε, κατʼ εξάντληση του απώτατου χρονικού ορίου περιορισμού του ακυρωτικού αποτελέσματος που επιτρέπει ο νόμος (χρόνος προγενέστερος εκείνου της δημοσιεύσεως της δικαστικής αποφάσεως), πέραν του οποίου τίθεται ζήτημα παραβιάσεως του άρθρου 93 παρ. 4 του Συντάγματος, διότι, ορίζοντας το εν λόγω άρθρο ότι: «Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα», απαγορεύει την - σε συμμόρφωση μάλιστα με δικαστική απόφαση - εφαρμογή νόμου μετά την κρίση αυτού ως αντίθετου προς το Σύνταγμα..Κατά τη γνώμη, όμως, των Συμβούλων Μ. Παπαδοπούλου, Ο. Ζύγουρα, Κ. Κουσούλη, Δ. Μακρή, Μ. Πικραμένου, Β. Αναγνωστοπούλου-Σαρρή και Αγ. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ Ολομ. 4003/2014, σκέψη 14), oι ρυθμίσεις των διατάξεων των παρ. 3 α, β και γ του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989 αποδίδουν, σε επίπεδο νόμου, δυνατότητες που έχει το Δικαστήριο, κατʼ ορθή ερμηνεία, απευθείας από τις διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 1 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την ίδια νομολογία, το Δικαστήριο έχει τη συνταγματική ευχέρεια να αποκλίνει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, από τις ειδικότερες ρυθμίσεις των ως άνω δικονομικών διατάξεων. Ειδικότερα το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια, αφού εκτιμήσει τις συνθήκες της υπόθεσης και σταθμίσει, αφενός, τα έννομα συμφέροντα των λοιπών πλην της Διοίκησης διαδίκων και, αφετέρου, το δημόσιο συμφέρον, να καθορίσει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως μεταγενέστερο και από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της ακυρωτικής αποφάσεως, κατʼ απόκλιση των οριζομένων στην περίπτωση 3 β του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989. Στην προκειμένη περίπτωση, εν όψει του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος να υφίσταται νόμιμο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4387/2016 πρέπει να επέλθουν έξι μήνες μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα στο νομοθέτη, αφού λάβει γνώση του σκεπτικού της ακυρωτικής απόφασης, να προβεί σε νέα, σύμφωνη με το Σύνταγμα, ρύθμιση του ζητήματος που αφορούν οι κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις.

Επέκταση εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων... Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα σχετικώς στη νομοθεσία που παρατίθεται στην προηγούμενη σκέψη, ο αποκλεισμός της αιτούσας από την περαιτέρω διαγωνιστική διαδικασία με την ανωτέρω αιτιολογία πιθανολογείται σοβαρώς ως μη νόμιμος, όπως βασίμως ισχυρίζεται η αιτούσα. Τούτο δε διότι το πτυχίο ΜΕΕΠ της αιτούσας είχε μεν λήξει, κατά τα αναγραφόμενα σε αυτό, την 10.7.2011, ήτοι πριν την ημερομηνία διενέργειας του διαγωνισμού, η ισχύς όμως αυτού, όπως όλων των πτυχίων ΜΕΕΠ που λήγουν χωρίς να έχει ταυτοχρόνως ή προηγουμένως εκδοθεί απόφαση χορηγήσεως νέου πτυχίου, παρετάθη εκ του νόμου (Υ.Α. της 1.6.2005, της 20.1.2006 και της 19.1.2007) επί 60 ημέρες από τη λήξη της ισχύος του. Συνεπώς το προσκομισθέν από την αιτούσα πιστοποιητικό εγγραφής της στο ΜΕΕΠ ήταν σε ισχύ την κρίσιμη ημερομηνία διεξαγωγής του διαγωνισμού και κάλυπτε τον σχετικό όρο του άρθρου 24.1 της διακήρυξης (ΣτΕ 932/2011). Επομένως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και ν΄ ανασταλεί η εκτέλεση τη προσβαλλόμενης σιωπηρής απορρίψεως της προσφυγής που υπέβαλε η αιτούσα κατά της 43/13.10.2011 αποφάσεως του Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α. … περί αποκλεισμού της. Πρέπει δε να διαταχθεί ως κατάλληλο μέτρο η συνέχιση του διαγωνισμού με συμμετοχή της αιτούσας, απαγορευομένης όμως της αποσφραγίσεως των οικονομικών προσφορών των διαγωνιζομένων. Οίκοθεν νοείται ότι η Διοίκηση δύναται να επανέλθει στο στάδιο του διαγωνισμού κατά το οποίο πιθανολογήθηκε η ύπαρξη της εκτεθείσης πλημμέλειας ως προς τον αποκλεισμό της αιτούσας και, αποδεχόμενη την αιτούσα ως νομίμως συμμετέχουσα το διαγωνισμό, να προχωρήσει τη διαγωνιστική διαδικασία μέχρις ολοκληρώσεώς της.

Κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων  Δήμου:..ο υποψήφιος που επικαλείται οικονομική ικανότητα τρίτου φορέα οφείλει να περιλάβει, στον υποφάκελο δικαιολογητικών συμμετοχής του, πέραν των δικαιολογητικών των άρθρων 15.8.1, 15.8.2, 15.8.3 (στοιχείων νομιμοποίησης, ένορκης βεβαίωσης περί μη συνδρομής κωλυμάτων, δήλωσης δέσμευσης συνεργασίας), μόνον τα δικαιολογητικά που αφορούν την ικανότητα αυτή (χρηματοοικονομική), όχι δε και τα δικαιολογητικά του εν λόγω φορέα που σχετίζονται με την επαγγελματική του επάρκεια και εμπειρία, την οποία δεν δανείζει προς τον υποψήφιο. Ως εκ τούτου, εφόσον η εργοληπτική επιχείρηση ... παρείχε στην παρεμβαίνουσα εταιρεία χρηματοοικονομική ικανότητα, δεν υπήρχε υποχρέωση προσκόμισης των δικαιολογητικών του άρ. 15.6 για την ... (πιστοποιητικό εγγραφής της στο ΜΕΕΠ κ.ο.κ.), που απαιτούνται μόνον προκειμένου περί εργοληπτικών επιχειρήσεων που παρέχουν επαγγελματική/τεχνική ικανότητα στην κατασκευή του έργου. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν επιβάλλεται εν προκειμένω η προσκόμιση πιστοποιητικού εγγραφής της ... στο ΜΕΕΠ, δεν μπορούσε να οδηγήσει σε αποκλεισμό της παρεμβαίνουσας η υποβολή στο διαγωνισμό μη ισχύουσας ενημερότητας πτυχίου της .... Δεν πιθανολογούνται, κατά συνέπεια, σοβαρώς ως βάσιμοι οι παρατεθέντες στην προηγούμενη σκέψη ισχυρισμοί της αιτούσας, δεδομένου ότι, στην περίπτωση δανεισμού οικονομικής ικανότητας από τρίτο φορέα, δεν ενδιαφέρει η «κατασκευαστική» ικανότητα αυτού, τούτο δε ανεξαρτήτως του ότι, κατά τη νομοθεσία .., η ενημερότητα πτυχίου απλώς υποκαθιστά την υποβολή πιστοποιητικών που απαιτούνται για τη συμμετοχή σε δημοπρασίες...η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος που στρέφεται κατά της επιλογής της εταιρείας «...», της ένωσης προσώπων «….» και της εταιρείας «....» προκειμένου να συμμετάσχουν στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού.

Αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτου:Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την πρώτη προσβαλλόμενη υπ’ αριθ. 7072/ 31.12.2004 απόφαση του Γ.Γ. Περιφερείας …, κηρύχθηκε η αναγκαστική απαλλοτρίωση του ακινήτου του αιτούντος, για την κατασκευή Σταθμού Υπεραστικών της Α.Ε. Υπεραστικό ΚΤΕΛ νομού ... στο Ο.Τ. 298 του Δήμου .... Στο προοίμιο της πράξεως αυτής, μνημονεύεται εκ παραδρομής ως εγκριτική των περιβαλλοντικών όρων απόφαση η υπ’ αριθμ. ΚΟ/1229/12.7.2004 πράξη. Όπως, όμως, προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η προσβαλλόμενη πράξη στην πραγματικότητα έχει ως έρεισμα την υπ’ αριθμ. ΚΟ/1304/12.7.2004 απόφαση του Νομάρχη ..., με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκευή του έργου αυτού.Επειδή, η τελευταία αυτή απόφαση ακυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 3731/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ως εκδοθείσα από αναρμόδιο όργανο. Συνεπώς, μετά την ακύρωσή της αποφάσεως εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων, πρέπει, για το λόγο αυτό, αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο, να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλομένη πράξη αναγκαστικής απαλλοτριώσεως, η οποία έχει ως νόμιμο έρεισμα την ακυρωθείσα απόφαση εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων (Σ.τ.Ε. 4275/2009, 1908-10/2008 κ.ά.). Εξ άλλου, μετά την ακύρωση της προσβαλλομένης πράξεως για τον ανωτέρω λόγο, παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των προβαλλομένων με την υπό κρίση αίτηση λόγων ακυρώσεως.

Προμήθεια σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων...Υπό τα δεδομένα αυτά, με την έκδοση της νεότερης αποφάσεως επήλθε αντικατάσταση (εμπεριέχουσα και μερική ανάκληση) της προσβαλλομένης αποφάσεως της …., κατά το μέρος που αφορά το κεφάλαιό της περί απορρίψεως των αιτιάσεων που η αιτούσα είχε προβάλει κατά της συμμετοχής της παρεμβαίνουσας εταιρείας, ενώ, με την ίδια απόφαση, ακυρώθηκε και η προσβαλλόμενη, με την κρινόμενη αίτηση, απόφαση του αναθέτοντος φορέα, κατά το μέρος που με αυτήν είχε κριθεί αποδεκτή, από τυπικής και τεχνικής απόψεως, η προσφορά της παρεμβαίνουσας και είχε επιτραπεί η συμμετοχή της στο επόμενο στάδιο της διαγωνιστικής διαδικασίας. Συντρέχει, ως εκ τούτου, περίπτωση μερικής κατάργησης της παρούσας ακυρωτικής δίκης, σύμφωνα με τα άρθρα 32 παρ. 1 και 2 του π.δ/τος 18/1989 και 372 παρ. 5 του ν. 4412/2016, δεδομένου ότι, μετά την εν μέρει αντικατάσταση της πρώτης και τη μερική ακύρωση της δεύτερης εκ των προσβαλλομένων πράξεων, η εξέταση της κρινομένης αιτήσεως έχει πλέον καταστεί, κατά το αντίστοιχο μέρος, άνευ αντικειμένου. Απορριπτέοι τυγχάνουν οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της αιτούσας περί διατηρήσεως του αντικειμένου της δίκης, κατά το μέρος που αφορά τις απορριφθείσες, με τη νεότερη απόφαση της ..., αιτιάσεις της κατά της συμμετοχής της συνδιαγωνιζόμενής της εταιρείας, εφόσον, πάντως, η προδικαστική προσφυγή έγινε, κατά το αντίστοιχο μέρος, δεκτή, με συνέπεια τον αποκλεισμό της παρεμβαίνουσας από τον διαγωνισμό. Δεν αποτελεί, εξάλλου, ειδικό έννομο συμφέρον, δυνάμενο να δικαιολογήσει την κατ' εξαίρεση διατήρηση του αντικειμένου της δίκης, η τυχόν αδυναμία της αιτούσας να παρέμβει σε μελλοντική ακυρωτική δίκη, με αντικείμενο τη νομιμότητα του αποκλεισμού της παρεμβαίνουσας από τον διαγωνισμό, καθόσον μόνη η πιθανότητα ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως εκ μέρους της παρεμβαίνουσας, λόγω μη εξαντλήσεως της σχετικής προθεσμίας μέχρι τη συζήτηση της κρινομένης αιτήσεως, δεν μπορεί, ως μελλοντικό και αβέβαιο γεγονός, να έχει έννομες συνέπειες επί του αντικειμένου της δίκης.