Δημόσιοι υπάλληλοι – Αργία – Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 103 του ν. 3528/2007, όπως ισχύουν – Ύψος καταβληθέντων αποδοχών των υπαλλήλων που τελούν σε κατάσταση αργίας για το χρονικό διάστημα μετά την ισχύ του ν. 4093/2012. (έχει γίνει αποδεκτή τόσο από τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης όσο και από τον αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών-βλέπε ΔΙΔΑΔ/Φ. 69/56/οικ.15848/2014)

Αναζήτηση αποδοχών αργίας πολιτικού προσωπικού Ε.Υ.Π.. Δεν μπορούν να αναζητηθούν, ως αχρεωστήτως καταβληθείσες, οι αποδοχές αργίας που έλαβε ο πρώην μόνιμος υπάλληλος της Ε.Υ.Π. A.Z., κατά το χρονικό διάστημα από 27/11/2014 έως 25/5/2015, κατά το οποίο τελούσε σε αυτοδίκαιη αργία, σύμφωνα με το άρθρο 103 παρ.1 περ. ε΄ του ν. 3528/2007, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των περ. 6 - 9 της υποπαραγράφου Ζ3 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (ομόφ.).

Προσμέτρηση ή μη χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο δημόσιος υπάλληλος είχε τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία, στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη, κατόπιν μεταγενέστερης απαλλαγής του από κάθε πειθαρχική ευθύνη. Δυνατότητα επιστροφής παρακρατηθεισών αποδοχών αργίας και προσδιορισμός αυτών.(...)Μετά την απαλλαγή δημοσίου υπαλλήλου από κάθε πειθαρχική του ευθύνη, με νεώτερη, ληφθείσα μετά από επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας, απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, η Διοίκηση οφείλει να προσμετρήσει το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο αυτός είχε τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη και να του επιστρέψει ατόκως τις αποδοχές που παρακρατήθηκαν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, χωρίς την παρεμβολή υπηρεσιακού/πειθαρχικού συμβουλίου. Στις αποδοχές αυτές δεν δύναται να περιλαμβάνονται αποδοχές που συνδέονται με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων του υπαλλήλου (ομόφωνα). Οι ως άνω επιστρεπτέες στον υπάλληλο αποδοχές αφορούν όλο το χρονικό διάστημα που αυτός τελούσε σε αργία και όχι την τελευταία μόνο διετία αυτού (κατά πλειοψηφία).

Ειδικό επιμίσθιο των συντονιστών εκπαίδευσης εξωτερικού.(...)Το ειδικό επιμίσθιο των συντονιστών εκπαίδευσης εξωτερικού δεν καταβάλλεται όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή ασκήσεως των καθηκόντων τους, κατά το άρθρο 104 παρ. 3 του υπαλληλικού κώδικα (ν. 3528/2007, όπως ισχύει).

Πυροσβεστικό Σώμα – Πυροσβεστικό προσωπικό και αυτοδίκαιη αργία – Εφαρμογή και στο προσωπικό αυτό της διατάξεως της παρ.3 του άρθρου 103 του Υ.Κ. – Αρμοδιότητα των ανακριτικών συμβουλίων – Εφαρμογή της προβλεπόμενης εξαίρεσης του άρθρου 105 του Υ.Κ., σχετικά με την καταβολή του 1/4 των αποδοχών σε περίπτωση αυτοδίκαιης αργίας. α) Εφαρμόζεται η διάταξη της παρ.3 του άρθρου 103 του Κώδικα Κατάστασης Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως έχει τροποποιηθεί με την περίπτωση 1 της υποπαραγράφου Ζ3 του ν.4093/2012 στο πυροσβεστικό προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος (ομοφ.), β) τα πειθαρχικά –ανακριτικά συμβούλια του Πυροσβεστικού Σώματος έχουν την αρμοδιότητα να γνωμοδοτούν για την αναγκαιότητα ή μη της συνεχίσεως του διοικητικού μέτρου της αυτοδίκαιης αργίας κατά την παρ.4 του άρθρου 103 Υ.Κ .(ομοφ.), και γ) η εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 105 του Υ.Κ., σχετικά με την καταβολή του 1/4 των αποδοχών σε όσους υπαλλήλους τελούν σε κατάσταση αργίας ή αναστολής καθηκόντων, έχει εφαρμογή στην περίπτωση του υπαλλήλου που τίθεται αυτοδίκαια σε αργία για τα εγκλήματα που ορίζονται στην περ.γ’ της παρ.1 του άρθρου 103 του Υ.Κ. (πλειοψ.).

ΒΛΕΠΕ ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)/168/2014 

Eφαρμογή ή μη της ποσοστιαίας μείωσης που προβλέπουν οι διατάξεις του Ν. 4093/2012 στο χορηγούμενο στους μόνιμους πολιτικούς υπαλλήλους του Μετοχικού Ταμείου Ναυτικού (Μ.Τ.Ν.) εφάπαξ χρηματικό βοήθημα του Ν. 103/1975.Η προηγούμενη συνταξιοδότηση των υπαλλήλων, με την έκδοση της οικείας συνταξιοδοτικής πράξης, δεν αποτελεί προϋπόθεση του δικαιώματος απολήψεως του εφάπαξ βοηθήματος του Ν. 103/1975, αλλ’ απαιτείται και αρκεί οι υπάλληλοι να δικαιούνται σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας. Η ποσοστιαία μείωση επί του καταβαλλομένου στους μόνιμους πολιτικούς υπαλλήλους του Μετοχικού Ταμείου Ναυτικού (Μ.Τ.Ν.) εφάπαξ χρηματικού βοηθήματος του Ν. 103/1975, που επιβλήθηκε με το άρθρο πρώτο, υποπαράγραφος ΙΑ.5 του Ν. 4093/2012 (Α΄ 222), δεν καταλαμβάνει και τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η αυτοδίκαιη λύση της υπαλληλικής σχέσης επήλθε και η απόφαση χορήγησης του εν λόγω βοηθήματος από το Μ.Τ.Ν. εκδόθηκε πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4093/2012, ανεξαρτήτως αν έχουν εκδοθεί ή μη οι οικείες συνταξιοδοτικές πράξεις. (ομοφ.)

Αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που, κατά τους ισχυρισμούς του, υπέστη εξαιτίας της παράνομης θέσεώς του σε αργία και της στερήσεως, για τον λόγο αυτό, του ημίσεος των αποδοχών του, καθώς και ποσό 15.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.(...)Επειδή, στο άρθρο 103 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 2683/1999 Α΄ 19), ορίζεται ότι: «Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή της οριστικής παύσης. Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής αποφάσεως και λήγει την τελευταία ημέρα της προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας ή την ημέρα που δημοσιεύθηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εφόσον έχει ασκηθεί προσφυγή». Όπως έχει κριθεί, η αυτοδίκαια θέση υπαλλήλου σε κατάσταση αργίας, σε περίπτωση κατά την οποία έχει επιβληθεί σε αυτόν, με απόφαση πειθαρχικού συμβουλίου η ποινή της οριστικής παύσεως, δεν επιφέρει την λύση της υπαλληλικής σχέσεως ούτε την απώλεια της οργανικής θέσεως ή του κατεχομένου από τον υπάλληλο βαθμού ούτε αποτελεί πράξη απολύσεως του υπαλλήλου από την υπηρεσία ή πράξη εκτελέσεως της σχετικής αποφάσεως του πειθαρχικού συμβουλίου, αλλά συνιστά προσωρινό διοικητικό μέτρο, το οποίο συνεπάγεται την, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, διακοπή της ενεργού ασκήσεως των υπηρεσιακών καθηκόντων των υπαλλήλων, κατά τη διάρκεια της εκκρεμότητας της πειθαρχικής του υποθέσεως (ΣτΕ 2163/2004 7μ., επίσης πρβλ. ΣτΕ 1990/2014 Ολομ., 3622/2012, 4919/1995, 1241/1993, 140/1992, 1506/1989, 4635/1987). Εξάλλου, όπως προκύπτει από την διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 103 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα, η διάταξη αυτή δεν τροποποιήθηκε, τόσο ως προς τις διαδικαστικές, όσο και ως προς τις ουσιαστικές προϋποθέσεις θέσεως του υπαλλήλου σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας, μετά την πρόβλεψη, με τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 2839/2000, οι οποίες τροποποίησαν τις ανωτέρω διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, ενστάσεως κατά των πειθαρχικών αποφάσεων των πρωτοβαθμίων συμβουλίων. Το γεγονός δε αυτό, σε συνδυασμό με το ότι η αυτοδίκαια αργία υπαλλήλου δεν αποτελεί, κατά τα ήδη εκτεθέντα, πράξη εκτελέσεως της πειθαρχικής αποφάσεως, αλλά διοικητικό μέτρο που αποβλέπει στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος, δικαιολογεί την εφαρμογή του μέτρου αυτού, αμέσως μετά την έκδοση της αποφάσεως περί οριστικής παύσεως του υπαλλήλου από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο. Εξάλλου, τυχόν αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, που θα εξαρτούσε την εφαρμογή του διοικητικού αυτού μέτρου από την προηγούμενη έκδοση αποφάσεως του δευτεροβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου, θα αναιρούσε, λόγω της καθυστερήσεως, τον επιδιωκόμενο με το μέτρο αυτό σκοπό της άμεσης διασφαλίσεως του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο επιβάλλει την άμεση απομάκρυνση του διωκόμενου υπαλλήλου από την ενεργό υπηρεσία. Κατόπιν τούτων πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος λόγος ότι το δικάσαν δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις των άρθρων 103 παρ. 2, 104, 121, 142, 144, 145 του Υπαλληλικού Κώδικα, δεχόμενο ότι για την αυτοδίκαιη αργία αρκεί η έκδοση αποφάσεως του πρωτοβαθμίου πειθαρχικού συμβουλίου περί οριστικής παύσεως του υπαλλήλου, χωρίς να απαιτείται η έκδοση αποφάσεως και από το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο.8. Επειδή, κατόπιν τούτων η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.Δια ταύταΑπορρίπτει την αίτηση.

Αποδοχές αργίας πολιτικού προσωπικού Ε.Υ.Π.. Υπάλληλοι της Ε.Υ.Π. που τελούσαν σε αργία (δυνητική και αυτοδίκαιη), κατά την 1.1.2017, που αποτελεί τον χρόνο έναρξης ισχύος - για το πολιτικό προσωπικό της Ε.Υ.Π.- της παραγράφου 4 του άρθρου 25 του ν. 4354/2015, έπρεπε να λαμβάνουν, από την ημερομηνία αυτή (1.1.2017), και σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, το ήμισυ των αποδοχών τους, πλην αυτών που συνδέονται με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων τους (ομόφ.).

Βάση υπολογισμού της επιβληθείσας, σε βάρος μετακλητού υπαλλήλου της Βουλής, πειθαρχικής ποινής του προστίμου, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 113 και 144 παρ. 1 και 5 του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα.(...)Ως βάση υπολογισμού της επιβληθείσας, σε βάρος μετακλητού υπαλλήλου της Βουλής, πειθαρχικής ποινής του προστίμου, λαμβάνονται οι μηνιαίες αποδοχές του ανωτέρω υπαλλήλου, μετά από αφαίρεση των κατά νόμο κρατήσεων, τις οποίες αυτός θα εισέπραττε, εάν δεν είχε τεθεί σε αργία, κατά τον τελευταίο μήνα πριν την αυτοδίκαιη απόλυσή του.ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Δημόσιοι υπάλληλοι – Πειθαρχική ποινή – Καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας – Υπολογισμός των αποδοχών αργίας των υπαλλήλων. α) Η για τυπικούς λόγους ακύρωση από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, της απόφασης του Πρωτοβαθμίου, με την οποία είχε επιβληθεί σε βάρος υπαλλήλων η ποινή της οριστικής παύσης και η αναπομπή της υπόθεσης στη Διοίκηση για επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας, δεν συνιστά νόμιμο λόγο, δικαιολογούντα την επιστροφή των παρακρατηθέντων κατά το χρόνο της αργίας ποσών, αφού για την επιστροφή αυτή ο νόμος απαιτεί απαλλαγή ή αθώωση του υπαλλήλου με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, προϋπόθεση, που δεν συντρέχει εν προκειμένω. β) Οι αποδοχές αργίας των υπαλλήλων, που τέθηκαν, σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας με τις διατάξεις του ν. 4093/2012, (ο οποίος καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του υποθέσεις), υπολογίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 105 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το ν. 4057/2012. (ομοφ.)