Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

14012/246/2020

Τύπος: Εγκύκλιοι

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 12998/232/2020

Διευκρινίσεις επί της ΚΥΑ με αριθμ. 12998/232/23-3-2020 (Β΄1078) για τη μη υπαγωγή στο μέτρο της λήψης της αποζημίωσης ειδικού σκοπού μισθωτών των φορέων Γενικής Κυβέρνησης, Ν.Π.Δ.Δ. , Ν.Π.Ι.Δ., κλπ. ΑΔΑ: ΕΙ6Τ46ΜΤΛΚ-Η1Ω

Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

13867/2020

Παροχή διευκρινίσεων αναφορικά με δικαίωμα λήψης της αποζημίωσης ειδικού σκοπού από εργαζόμενους με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που λύθηκαν πρόωρα εντός του χρονικού διαστήματος από 1/3/2020 έως και 20/3/2020


13738/413/2020

Διευκρινίσεις επί της Κ.Υ.Α. αριθμ. 12998/232/23-3-2020 «Μέτρα στήριξης εργαζομένων επιχειρήσεων-εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα, που έχουν αριθμό μητρώου εργοδότη (ΑΜΕ) στον e- ΕΦΚΑ, των οποίων ή έχει ανασταλεί η επιχειρηματική τους δραστηριότητα, βάσει ΚΑΔ, με εντολή δημόσιας αρχής ή πλήττονται σημαντικά βάσει ΚΑΔ κύριας δραστηριότητας ή δευτερεύουσας βάσει των ακαθάριστων εσόδων έτους 2018, όπως ορίζονται από το Υπουργείο Οικονομικών, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του κορωνοϊού COVID-19» (1078 Β’) ΑΔΑ:94ΔΨ46ΜΤΛΚ-ΣΗΠ


14676/253/2020

Διευκρινίσεις επί της με αριθμ. 12998/232/23-3-2020 ΚΥΑ (Β΄1078) για μέτρα στήριξης εργαζομένων και επιχειρήσεων –εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του κορωνοϊού COVID-19 και λοιπά μέτρα στήριξης ΑΔΑ:ΩΨ3Δ46ΜΤΛΚ-7ΡΖ


ΝΣΚ/138/2023

Ερωτήματα σχετικά με το «Αλληλοβοηθητικό Ταμείου Πρόνοιας Εργαζομένων ΑΤΕ»: 1) Είναι σύννομο, το «Αλληλοβοηθητικό Ταμείο Πρόνοιας Εργαζόμενων ΑΤΕ», που προέρχεται από μετατροπή, δυνάμει του άρθρου 6 παρ. 20 του ν.3029/2002, σε ν.π.ι.δ., του Κλάδου Πρόνοιας του πρώην ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Ταμείο Συντάξεων και Πρόνοιας Προσωπικού της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος» (Τ.Σ.Π.-Α.Τ.Ε.), να διαλυθεί και να τεθεί σε εκκαθάριση, χωρίς προηγούμενη έγκριση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Οικονομικών, οι οποίοι έχουν εγκρίνει την σύστασή του εν λόγω με την έκδοση ΚΥΑ(...)1)Το ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» δεν μπορεί να διαλυθεί και να τεθεί σε εκκαθάριση με απόφαση των μελών του, διότι για τα ζητήματα αυτά αρμόδιος αποκλειστικά είναι ο κοινωνικοασφαλιστικός νομοθέτης και όχι η κανονιστικώς δρώσα διοίκηση, καθόσον η δοθείσα σε αυτή νομοθετική εξουσιοδότηση, δεν περιλαμβάνει τα ως άνω ζητήματα. 2) Δε νοείται εκκαθάριση της περιουσίας του παραπάνω Ταμείου, διότι αυτό, ως φορέας ομόλογος προς δημόσιο φορέα υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης, που άρχισε να λειτουργεί με περιουσιακά στοιχεία προερχόμενα από μεταφορά περιουσίας ν.π.δ.δ. σε ν.π.ι.δ. και με εισφορές των υποχρεωτικά υπακτέων σε αυτό προσώπων, δηλαδή με ασφαλιστικό κεφάλαιο προοριζόμενο για την εκπλήρωση του δημοσίου σκοπού της αλληλοβοήθειας , ο οποίος εμπίπτει στη συνταγματική προστασία του άρθρου 22 παρ. 5 Σ, δεν μπορεί να τεθεί σε εκκαθάριση με βάση τις ισχύουσες για τα λοιπά νομικά πρόσωπα διατάξεις του ΑΚ. Ως εκ τούτου, η διάθεση της όποιας περιουσίας του Ταμείου, μετά την τυχόν κατάργηση- διάλυσή του, εναπόκειται στη βούληση του νομοθέτη, ο οποίος είναι και ο μόνος αρμόδιος να ρυθμίσει τα της τύχης της. 3) Δεν είναι νόμιμος ο ορισμός των μελών του Δ.Σ. του Ταμείου ως εκκαθαριστών, οι οποίοι συνεχίζουν να ασκούν, με την ανωτέρω ιδιότητά τους (των μελών, δηλαδή, του Δ.Σ.) τη διοίκηση του Ταμείου μέχρι την λήξη της θητείας τους ή την με οποιονδήποτε τρόπο παύση τους. 4) Δεν είναι νόμιμη, τυχόν περιληφθείσα, με τροποποίηση του αρχικώς εγκριθέντος καταστατικού, διάταξη περί διανομής της περιουσίας του Ταμείου μετά την διάλυσή του και περιέλευση αυτής στα μέλη του ή στους νόμιμους κληρονόμους τους, όχι μόνο διότι, τέτοια διάταξη είναι ανίσχυρη σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, αλλά και διότι, τα μέλη του Ταμείου έχουν δικαίωμα απόληψης, αποκλειστικά και μόνο, του χορηγούμενου εφάπαξ βοηθήματος με βάση τις προβλέψεις των άρθρων 2 και 15 του εγκριθέντος, με την Φ80000/23358/1107/31.12.2003 ΚΥΑ, Καταστατικού του (ομόφωνα).


ΕΣ/ΤΜ.1/39/2019

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με αυτή την έφεση ζητείται να ακυρωθεί η ληφθείσα κατά τη … Συνεδρίαση της … απόφαση (Θέμα … αρ. πρωτ. …) του Διοικητικού Συμβουλίου του ως άνω Νοσοκομείου.(....)Κρίνεται δε αναγκαία η συνεκτίμηση των προεκτεθέντων προκειμένου να μην διαταραχθεί η δίκαιη ισορροπία μεταξύ αφενός του δημοσίου σκοπού που υπηρετεί το μέτρο του καταλογισμού και αφετέρου της συνταγματικώς επιβεβλημένης προστασίας και των διακυβευόμενων ατομικών δικαιωμάτων της εκκαλούσας, παράλληλα δε, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το αντανακλαστικό της ανάκλησης διοικητικό μέτρο του καταλογισμού, που σκοπεί στην αναδρομική αποκατάσταση της νομιμότητας σε σχέση με τις περιουσιακής φύσης ωφέλειες που έχει αυτή αντλήσει από την επί μακρό χρόνο υφιστάμενη νομική κατάσταση, συνάδει με την φύση της ανάκλησης ως διοικητικού μέτρου και δεν την μετατρέπει σε διοικητική ή πειθαρχική κύρωση ή ποινή.Δέχεται εν μέρει την έφεση.Μεταρρυθμίζει τη ληφθείσα κατά τη … Συνεδρίαση της … απόφαση (Θέμα … αρ. πρωτ. …) του Διοικητικού Συμβουλίου του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών ‘‘…-… Ε.Ε.Σ.’’».Περιορίζει το καταλογισθέν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ποσό στο ύψος των πενήντα χιλιάδων (50.000,00) ευρώ.

ΑΝΑΙΡΕΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ/599/2021.


ΕλΣυν/Τμ4/140/2010

Με τις διατάξεις αυτές ( Ν.2362/1995) καθιερώνεται η αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, σύμφωνα με την οποία κάθε πίστωση πρέπει να διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό για τον οποίο ψηφίσθηκε στον οικείο προϋπολογισμό. Η ταξινόμηση των πιστώσεων γίνεται κατά κεφάλαιο και άρθρο, που συνιστούν τους κωδικούς αριθμούς εξόδου (Κ.Α.Ε.). Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης, όπως αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση του τίτλου του οικείου κωδικού αριθμού (Κ.Α.Ε.) και του περιεχομένου της δαπάνης, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να καταλογισθεί σε βάρος της συγκεκριμένης αυτής πίστωσης, τυχόν δε υπαγωγή της σ’ αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης, η οποία συνεπάγεται την παρεμπόδιση πραγματοποίησης της δαπάνης. Συνεπώς, τυχόν πληρωμή δαπάνης με επιβάρυνση των πιστώσεων όχι του οικείου, αλλά διαφόρου Κ.Α.Ε., δεν είναι νόμιμη (βλ. Ελ.Συν. ΙV Τμ. πράξ. 21/2010, 119/2009, 138/2008, 49/2004, 94/2002, VII Τμ. πραξ. 408, 359/2009, 232/2008, 2661/2006).


ΕλΣυν.Κλ.Τμ.1/178/2017

Καταβολή επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας: Με δεδομένα τα ανωτέρω και δοθέντος ότι, όπως προκύπτει από την 400/10.2.2017 βεβαίωση της Προέδρου του Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Π. Δήμου .., οι εν λόγω εργαζόμενες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους, κατά τον μήνα Ιανουάριο 2017, με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση ως νοσηλεύτριες στο πλαίσιο του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», το Κλιμάκιο κρίνει ότι δικαιούνται το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, καθόσον πληρούν τις προϋποθέσεις λήψης του επιδόματος αυτού, που καθορίζονται στην KYA 2/53212/0022/2014 (Β΄ 2012). Και τούτο, διότι μετά την μεταφορά του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Kοινωνικό Ταμείο στο πλαίσιο του Ε.Σ.Π.Α. 2007 - 2013 .., από την Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. στο Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Π. Δήμου … ο τελευταίος κατέστη καθολικός διάδοχος στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου του μεταφερόμενου προσωπικού, στις οποίες (υποχρεώσεις) περιλαμβάνεται και η υποχρέωση καταβολής αποδοχών. Ενόψει δε του ότι η ως άνω πραγματοποιηθείσα μεταφορά του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» εμπίπτει στο προστατευτικό πεδίο του π.δ. 178/2002.., οι εν λόγω εργαζόμενες που υπήχθησαν συνεπεία της μεταφοράς αυτής στον Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Π. διατηρούν έναντι αυτού το δικαίωμα λήψης του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας με τους ίδιους όρους που το ελάμβαναν και στον προηγούμενο εργοδότη τους, ήτοι με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στην ΚΥΑ 2/53212/0022/2014 (Κ.Π.Ε.Δ. στο VII Tμ. 217, 260/2015), καθόσον η εφαρμογή της ΚΥΑ οικ.2/16519/0022/12 (Β΄465), που δεν επιτρέπει την καταβολή του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε όσους εργάζονται ως νοσηλευτές σε δημοτικά ν.π.δ.δ., άγει σε ουσιώδη μείωση των αποδοχών τους και, ως εκ τούτου, παραβιάζει τις διατάξεις του π.δ. 178/2002.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής, πρέπει να θεωρηθεί


ΕλΣυν/Τμ.7/419/2006

Καταβολή στην ασφαλιστική εταιρεία … ασφαλίστρων για την ασφάλιση των εκατόν είκοσι έξι (126) παιδιών που συμμετείχαν στην  «…» που οργάνωσε ο  Οργανισμός Αθλήσεως Δήμου ....κατά τη διάρκεια του θέρους.(....) η αστική ευθύνη ενός ν.π.δ.δ., δηλαδή η υποχρέωσή του να αποζημιώσει κάποιον τρίτο, η οποία είναι δυνατόν να ασφαλιστεί σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία έναντι πιθανών κινδύνων που τυχόν θα την ενεργοποιήσουν, γεννάται, αποκλειστικώς, είτε εκ του νόμου, είτε από δικαιοπραξία, εφόσον, βεβαίως, η ανάληψη τέτοιας υποχρεώσεως προβλέπεται από διάταξη νόμου ή συντελεί στην καλύτερη εκπλήρωση του σκοπού του, είτε από αδικοπραξία των οργάνων του.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι η υπό κρίση δαπάνη δεν είναι νόμιμη στο μέτρο που αφορά στην ασφάλιση των συμμετεχόντων σε δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα εκτός των αθλητικών εγκαταστάσεων του…..., για τις οποίες ο εν λόγω Οργανισμός δεν ευθύνεται αστικώς εφόσον κατά το καταστατικό του ανεπιτρέπτως ανέλαβε τη διοργάνωσή τους. Επομένως, η υπό κρίση δαπάνη δεν είναι νόμιμη.


ΝΣΚ/226/2017

Δικαίωμα λήψης της ειδικής άδειας του άρθρου 93 του ν. 3852/2010 από εργαζόμενους με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου.:Για την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1 άρθρου 93 του ν. 3852/2010, προκειμένου να ληφθεί η ειδική άδεια για την διευκόλυνση των καθηκόντων των σε αυτή αναφερομένων αιρετών, η οποία εκτείνεται καθόλη την διάρκεια της θητείας τους, στην έννοια των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων των ν.π.δ.δ., των υπαλλήλων κρατικών ν.π.ι.δ. και των δημοσίων επιχειρήσεων ή άλλων επιχειρήσεων τη διοίκηση των οποίων ορίζει άμεσα ή έμμεσα το Δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχος, καθώς και των υπαλλήλων των λοιπών ν.π.ι.δ. περιλαμβάνονται όλοι οι υπάλληλοι, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και αν υπηρετούν, με εξαίρεση αυτών που υπηρετούν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (πλειοψ.). Για την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 5 άρθρου 93 του ν. 3852/2010, προκειμένου να ληφθεί η ειδική άδεια για την διευκόλυνση των καθηκόντων των σε αυτή αναφερομένων αιρετών, περιλαμβάνονται όλοι οι υπάλληλοι, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και αν υπηρετούν, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που υπηρετούν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (ομοφ.). Για την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 5 άρθρου 93 του ν. 3852/2010, ο συνολικός χρόνος της ειδικής αδείας, ορίζεται σε 60 και μέχρι 30 ημέρες, αντιστοίχως, κατά περίπτωση, πλην, η κρίση της υπηρεσίας, προκειμένου να χορηγήσει την άδεια, πρέπει να στηρίζεται στα επί μέρους στοιχεία της συμβάσεως, ιδίως δε στον χρόνο αυτής, σε συνδυασμό με την συμβατικώς σκοπούμενη κάλυψη των αναγκών της υπηρεσίας και την αρχή της αναλογικότητας (ομοφ.).


ΕλΣυν/Τμ7/359/2009

Με τις διατάξεις αυτές καθιερώνεται η γενική δημοσιονομική αρχή της ειδικότητας των πιστώσεων, που άλλωστε διατρέχει και το δημόσιο λογιστικό, όπως και το λογιστικό των λοιπών ν.π.δ.δ. (άρθρα 5, 15 ν. 2362/1995 και 3, 9 ν.δ/τος 496/1974), σύμφωνα με την οποία η πίστωση που εγγράφεται σε κάθε κωδικό αριθμό εξόδων του προϋπολογισμού διατίθεται αποκλειστικά και μόνο για την αντιμετώπιση των δαπανών εκείνων που κατονομάζονται και περιγράφονται στον κωδικό αυτό αριθμό. Όταν μεταξύ του σκοπού της πίστωσης που καθορίζεται με τον προϋπολογισμό, όπως ο σκοπός αυτός εξειδικεύεται με την περιγραφική διατύπωση (κατονομασία) του τίτλου του οικείου κωδικαρίθμου, και του περιεχομένου της δαπάνης, που πρόκειται να πραγματοποιηθεί, δεν υπάρχει εννοιολογική αντιστοιχία, τότε η δαπάνη αυτή δεν μπορεί να βαρύνει τη συγκεκριμένη πίστωση, ενώ τυχόν υπαγωγή της σε αυτή, παρά την έλλειψη της ως άνω αντιστοιχίας, ισοδυναμεί με έλλειψη πίστωσης και αποτελεί λόγο διακωλυτικό της πληρωμής της δαπάνης (βλ. Πράξεις 42, 145, 164, 263/2006, 173/2007 VII Τμ., 15/2004 Ι Τμ., 94/2002 IV Τμ. Ελ. Συν. κ.ά.).